در این مقاله در خصوص سیستم مدیریت پایگاه داده ها و روش کار و نقاط مثبت و منفی آن توضیحات اجمالی ارائه می شود و به شما کمک می کند تا آشنایی کلی با این مبحث داشته باشید.
مدیریت پایگاه داده ها
سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS) نرم افزار سیستمی برای ایجاد و مدیریت پایگاه داده است. این سیستم امکان ایجاد، محافظت، خواندن، به روزرسانی و حذف داده ها در پایگاه داده را برای کاربران نهایی فراهم می کند. DBMS رایج ترین نوع سیستم عامل مدیریت داده، اساساً به عنوان رابطی بین پایگاه داده ها و کاربران نهایی یا برنامه های کاربردی عمل می کند، اطمینان حاصل می کند که داده ها به طور مداوم سازمان یافته و به راحتی در دسترس هستند.
سیستم مدیریت پایگاه داده چه کاری انجام می دهد؟
DBMS داده ها را مدیریت می کند. موتور پایگاه داده اجازه دسترسی، قفل و اصلاح داده ها را می دهد و طرح پایگاه داده ساختار منطقی پایگاه داده را تعریف می کند. این سه عنصر بنیادی به ایجاد همزمانی، امنیت، یکپارچگی داده ها و رویه های یکنواخت مدیریت داده کمک می کنند. وظایف معمول مدیریت پایگاه داده که DBMS پشتیبانی می کند شامل مدیریت تغییر، نظارت بر عملکرد و تنظیم، امنیت و پشتیبان گیری و بازیابی است. اکثر سیستم های مدیریت پایگاه داده همچنین وظیفه بازگشت و بازگشت خودکار و همچنین ثبت و ممیزی فعالیت در پایگاه های داده و برنامه هایی را دارند که به آنها دسترسی دارند.
DBMS نمایی متمرکز از داده را فراهم می کند که توسط چندین کاربر، از چندین مکان، به روشی کنترل شده قابل دسترسی است. DBMS می تواند داده هایی را که کاربر نهایی می بیند و همچنین اینکه چگونه کاربر نهایی می تواند داده ها را مشاهده کند، فراهم می کند و دیدگاه های زیادی از یک طرح پایگاه داده را فراهم می کند. کاربران نهایی و برنامه های نرم افزاری مجبور نیستند درک کنند که داده ها از نظر فیزیکی در کجا قرار دارند یا در چه نوع رسانه ذخیره سازی قرار دارند زیرا DBMS همه درخواست ها را کنترل می کند.
DBMS می تواند استقلال داده های منطقی و فیزیکی را ارائه دهد. این بدان معنی است که می تواند کاربران و برنامه ها را از دانستن محل ذخیره سازی داده ها یا نگرانی در مورد تغییر ساختار فیزیکی داده ها، محافظت کند. تا زمانی که برنامه ها از رابط برنامه نویسی برنامه (API) برای پایگاه داده ای که DBMS فراهم می کند استفاده کنند، توسعه دهندگان مجبور نیستند فقط به دلیل ایجاد تغییرات در پایگاه داده، برنامه ها را تغییر دهند.
مزایای استفاده از سیستم مدیریت پایگاه داده
یکی از بزرگترین مزایای استفاده از سیستم مدیریت پایگاه داده این است که به کاربران نهایی و برنامه نویسان برنامه اجازه می دهد تا همزمان با مدیریت یکپارچگی داده ها، از داده های یکسان استفاده کنند. به جای ایجاد تکرارهای جدید از داده های مشابه ذخیره شده در پرونده های جدید برای هر برنامه جدید، داده ها بهتر محافظت و نگهداری می شوند. DBMS یک ذخیره مرکزی از داده ها را فراهم می کند که چندین کاربر می توانند به صورت کنترل شده به آن دسترسی پیدا کنند.
ذخیره و مدیریت مرکزی داده ها در DBMS موارد زیر را فراهم می کند:
• انتزاع و استقلال داده ها
• امنیت داده ها
• یک مکانیزم قفل برای دسترسی همزمان
• یک کنترل کننده کارآمد برای ایجاد تعادل بین نیازهای چندین برنامه با استفاده از داده های یکسان
• توانایی بهبود سریع از خرابی ها و خطاها
• قابلیت های یکپارچگی داده های قوی
• ثبت و ممیزی فعالیت
• دسترسی ساده با استفاده از یک API استاندارد
روشهای مدیریت یکنواخت برای داده ها
یکی دیگر از مزایای DBMS این است که مدیران پایگاه داده (DBA) می توانند از آن برای تحمیل یک سازمان منطقی و ساختاری بر داده ها استفاده کنند. DBMS برای پردازش مقادیر زیادی از داده ، مقیاس اقتصادی ارائه می دهد زیرا برای چنین عملیاتی بهینه شده است.
سیستم مدیریت پایگاه داده همچنین می تواند نماهای زیادی از یک طرح پایگاه داده واحد را ارائه دهد. ویو مشخص می کند کاربر چه داده هایی را می بیند و آن کاربر چگونه داده ها را می بیند. DBMS سطحی از انتزاع را بین طرحواره مفهومی که ساختار منطقی پایگاه داده و طرح فیزیکی توصیف کننده پرونده ها ، فهرست ها و سایر مکانیسم های فیزیکی پایگاه داده استفاده می کند، فراهم می کند. DBMS به کاربران امکان می دهد تا در صورت تغییر الزامات تجاری ، سیستم ها را بسیار راحت تر اصلاح کنند. DBA می تواند دسته های جدیدی از داده ها را بدون ایجاد اختلال در سیستم موجود به پایگاه داده، در نتیجه برنامه ها را از نحوه ساختار و ذخیره داده ها عایق بندی کند.
با این حال، DBMS باید کارهای اضافی را انجام دهد تا این مزایا را فراهم کند ، بنابراین هزینه بالایی را با خود به همراه می آورد. DBMS نسبت به یک سیستم ذخیره سازی فایل ساده از حافظه و CPU بیشتری استفاده خواهد کرد و انواع مختلف DBMS به انواع مختلفی از منابع سیستم نیاز دارند.
نقطه ضعف سیستم مدیریت پایگاه داده ها
شاید بزرگترین عیب تنها هزینه سخت افزار، نرم افزار و پرسنل مورد نیاز برای اجرای DBMS سازمانی مانند SQL Server ، Oracle یا IBM Db2 باشد. سخت افزار معمولاً یک سرور پیشرفته با مقدار قابل توجهی حافظه پیکربندی شده، همراه با آرایه های دیسک بزرگ برای ذخیره داده ها است. این نرم افزار شامل خود DBMS است که گران است و همچنین ابزارهایی برای برنامه نویسی و آزمایش و همچنین DBA برای مدیریت، تنظیم و مدیریت می باشد.
جمع بندی
از دیدگاه پرسنل، استفاده از DBMS مستلزم استخدام کارکنان DBA، آموزش برنامه نویسان در استفاده صحیح از DBMS و احتمالاً استخدام برنامه نویسان سیستم های اضافی برای مدیریت نصب و ادغام DBMS در زیرساخت IT است. برخورد با پیچیدگی اضافی نیز هنگام اجرای DBMS نگران کننده است.
DBMS خود یک نرم افزار پیچیده است که برای پیاده سازی و مدیریت صحیح به دانش عمیق نیاز دارد. اما DBMS با بسیاری از مولفه های IT دیگر مانند سیستم عامل، سیستم های پردازش تراکنش، زبان های برنامه نویسی و نرم افزار شبکه رابط دارد. اطمینان از پیکربندی مناسب و کارایی چنین تنظیمات پیچیده ای می تواند دشوار باشد و باعث کندی عملکرد یا حتی قطع سیستم شود.
